Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
„ Wszechmogący, wieczny Boże, oto zbliżam się do Przenajświętszych Tajemnic Jednorodzonego Twego Syna, Pana naszego Jezusa Chrystusa; zbliżam się do nich jak chory do lekarza życia, jak nieczysty do źródła miłosierdzia, jak ślepy do światła wiecznej jasności, jak ubogi i nędzny do Pana nieba i ziemi” (MR) Modlitwą przypisywaną św. Tomaszowi z Akwinu, którą Kościół umieszcza wśród modlitw odmawianych w ramach przygotowania do Eucharystii chcemy rozpocząć cykl katechez, w trakcie których będziemy starali się omówić oraz objaśnić centrum naszego życia chrześcijańskiego jakim jest Msza Święta.
Bezpośrednie przygotowanie do Mszy świętej cz. 1.
Czy widziałeś sportowców przygotowujących się do meczu lub ważnych zawodów? Robią rozgrzewkę, w skupieniu oczekują na start. A ty w jaki sposób szykujesz się do Mszy św. ????
Kiedy uznajemy jakieś wydarzenie za ważne, to przygotowujemy się do niego wyjątkowo starannie. Sprzątamy mieszkanie, ubieramy odświętne stroje, szykujemy wykwintne potrawy. Jeżeli idziemy do kogoś dla nas bardzo ważnego pamiętamy o tym, aby przybyć punktualnie. Z pewnością jesteśmy dobrze uczesani i dobrze ubrani.
A jak wyglądają nasze przygotowania do spotkania z Chrystusem??? Czy robimy wszystko, aby móc w wewnętrznym pokoju uczestniczyć w celebracji eucharystycznej???
Aby pomóc nam odpowiedzieć na te pytania, chcemy przypomnieć pewne reguły, które powinniśmy przestrzegać w odpowiednim przygotowaniu się do spotkania z Panem Bogiem, w najpiękniejszej modlitwie jaką od Niego otrzymaliśmy – Eucharystii.
Bądźmy punktualni.
Nie dla wszystkich jest to oczywiste. Mamy obowiązek uczestniczenia we Mszy św. od początku do końca. Właśnie dlatego, że, jak już mówiliśmy, od początku do końca jest na Mszy realna obecność Pana Jezusa. Stanowimy zgromadzenie eucharystyczne, które jest znakiem tej obecności. W miarę możliwości dobrze jest przeznaczyć przed Mszą krótką chwilę na modlitwę. Ta krótka chwila da możliwość poproszenia Boga o łaskę dobrego uczestnictwa we Mszy Świętej, oraz wyznania Mu naszych intencji. Niekiedy potrzebujemy dłuższej chwili modlitwy, aby się wyciszyć, aby przebaczyć tym, którzy nas obrazili, aby odsunąć na bok troski, które nas gnębią.
Odpowiedni strój.
Czy mamy świadomość, jak należy przyjść ubranym na Mszę św.?
Skąd więc latem krótkie spodenki, sukienki na ramiączkach, zimą niechlujstwo, jakby się szło na bazar? To nie jest znak dzisiejszych czasów, tylko oznaka lekceważenia. W wielu kościołach wiszą „instrukcje” kulturalnego ubioru. Tymczasem większość zna podstawy dress code’u i stosuje je, jeśli chodzi o pracę, spotkania towarzyskie, rodzinne czy biznesowe. Dlaczego depczemy zasady, które powinno się zachowywać w kościołach? Nie są to wymagania ponad możliwości przeciętnego Kowalskiego. Na Mszę św. powinniśmy ubierać się odświętnie, bez golizny, w sposób stonowany. Schludnie to nie biednie, ale czysto, elegancko i co najważniejsze ubiór nasz nie powinien odciągać wzroku innych od tego co jest najważniejsze: że jesteśmy na spotykaniu z Panem Bogiem.
Na koniec jeszcze jedno spostrzeżenie:
Wydaje się, że mimo miejsca świętego nie potrafimy też w bliźnim dostrzec… drugiego bliźniego. Dlatego wciąż toczą się dyskusje, „czy zabierać dzieci do kościoła” Brak nam odrobiny dobrej woli. Po jednej stronie znajdują się starsi ludzie przychodzący na Mszę św. z kazaniem dla dzieci, którym przeszkadza, że dzieci płaczą, mówią, chodzą… Po drugiej są natomiast rodzice małych dzieci, którzy przychodzą na Mszę św. „dla dorosłych” i pozwalają swoim pociechom dosłownie na wszystko, nie wyłączając wchodzenia na prezbiterium. A tu wystarczyłaby zwykła zasada: szanuję siebie i innych.
„ustępujmy miejsca kobietom w ciąży i starszym osobom”, „uczmy dzieci, że Msza św. to nie jest plac zabaw”, „wyciszajmy komórki, żeby nie dawały koncertów”, „angażujmy się we wspólny śpiew i modlitwy”.
To tylko kilka przykładowych zasad dobrego wychowania, które nam wszystkim mogą pomóc głębiej przeżywać Mszę świętą.
Szczęść Boże.